„Savremena škola mora biti privilegovano mesto za prenošenje znanja, građanski centar i referentna tačka za zajednicu“.

Kako bi zadovoljili rastuće potrebe javnosti za povećanjem kapaciteta obrazovnih ustanova, zvaničnici mesta Versegeres su početkom 2013. godine raspisali konkurs za novi edukativni centar koji se sastoji od objekata osnovne škole, obdaništa, zabavišta i fiskulturne sale.

Ova mala zajednica bi višestruko profitirala izgradnjom kompleksa. Osim obrazovanja centar bi žiteljima pružio i novo kvalitetno mesto okupljanja, proslave praznika, održavanje sportskih događaja, rekreaciju, odlaske na priredbe i pozorišne predstave.

Lokacija se nalazi u Commune de Bagnes (kanton Valais) u švajcarskim Alpima. Sa parcele koja je u blagom padu, pozicioniranoj između reke Dranse de Bagnes i seoskog puta Route de Mauvoisin, prostire se fenomenalan pogled na alpske zimzelene šume i planinske vrhove prekrivene snegom i ledom.

U projektu smo, na najvišem delu centra, pozicionirali obdanište i zabavište. Ova zgrada se prostire duž ulice i predstvalja neku vrstu ograde, odnosno kapije koja odvaja centar od naselja. Tačno po sredini ovog izduženog objekta se nalazi prolaz koji vodi u unutrašnjost kompleksa. Objekat ima prizemlje i sprat, i sa strane ulice gotovo da nema otvora, dok se sa naspramne strane nalazi “zid zavesa” – strukturalna fasada koja u potpunosti otvara objekat ka dvorištu (prostoru za igru đaka).

Na prvom spratu se nalaze prostorije za spavanje i dnevni boravak dece, svlačionice, trpezarija, prostor za odmor vaspitača koji izlazi na prostranu terasu. U podrumu su distribuirane ostave, magacini, tehničke prosotorije i arhiva, a na prizemlju zajedniče prostorije, kantina, ekonomat, garderobe i glavni ulazni hol. Zajednički prostor, odnosno prostor za boravak dece, prostire se kroz dve etaže i ima direktnu vezu sa dvorištem.

Škola je pozicionirana u sredini kompleksa. Zgrada je u osnovi kvadratne forme. Prizmlje je uvučeno u odnosu na osnovni gabarit. Ulazna partija sa svetlarnikom (otvorom u nivou poda) preko koga prizemlje ostvaruje kontakt sa nižom (podrumskom) etažom, vodi do prostranog hola, vertikalnih komunikacija, radionice, ekonomata i tehničkih prostorija.

Na 1. i 2. spratu oko centralnog stepeništa sa liftom, distribuirane su namenske učionice koje dopunjene manjim multifunkcionalnim “radionicama”. Rekonfiguracijom pregradnih zidova moguće je stvaranje novih prostora, odnosno povećanje ili smanjenje učionica. U podrumu uz “ulicu”, odnosno glavnu komunikacionu osovinu, protežu se glavna kantina sa trpezarijom, tehničke prostorije, toaleti i svlačionice.

Centralni prostor zgrade je dodatno osvetljen krovnim svetlarnikom.

Sa spoljašnje strane se pristupnim putem, koji dalje vodi do parkinga sa okretnicom, dolazi do glavnog ulaza u edukativni centar, odnosno do glavnog hola. U sklopu hola se nalaze i đačke svlačionice i ulaz u višenamensku fiskulturnu salu. Sala je dizajnirana za više različitih sportskih aktivnosti poput malog fudbala, rukometa, odbojke i košarke.

Pored sportskih, predviđena je i za druge vanškolske aktivnosti i okupljanja građana.

Poseban prostor sa binom omogućava đacima i meštanima da prisustvuju školskim i putujućim predstavama, koncertima, tribinama i seminarima. Iza bine se nalazi pomoćni scenski prostor sa pratećim prostorijama.

Na krovu ove višenamenske hale se nalazi zona odmora učenika u vidu “lavirinta” sačinjenog od naizmenično postavljenih žardinjera sa cvećem, travnatih površina, staza sa klupama i krovnim svetlarnicima koji omogućavaju zenitalno osvetljenje u sali. Do ovog prostora na krovu se stiže preko rampe koja polazi sa nivoa spoljašnjeg igrališta, smeštenog na platou izmedju škole i sale.      

Odmah uz glavni pristupni put nalazi se stepenišni potez koji spaja plato za igru na ulazu u centar i glavni ulaz u nivou podruma. Biblioteka se nalazi direktno ispod platoa za igru.

Prirodno svetlo stiže do nje preko 4 piramidalne strukture različitih boja. Locirana je ispod zemlje i zvučno izolovana kako spoljašnja graja dece ne bi ometala učenike u njoj.

Ogoljene i neobrađene betonske površine daju efekat “surovosti” i čistote.

“Beton brut” čini osnovni element u materijalizaciji centra. Armirano-betonska konstrukcija sa završnim slojem izvedena je prefabrikovanim betonskim pločama između kojih se nalazi sloj termoizolacije. Na uličnom fasadnom platnu lako se uočavaju ugravirani murali izražajnih boja koji stvaraju kontrast sa ujednačenom bojom betonskih površina.

Zaštita od sunca u svim objektima se vrši pomoću pokretnih zastora (platnenih roletni) različitih boja. Predviđena je paleta boja u hladnim i desaturisanim tonovima gde takav koloritet razbija brutalnost betonske fasade. Ova materijalizacija ostvaruje dijalog sa koloritom same okoline – beton brut komunicira sa kamenim planinskim vencima, dok se zastori u zelenkastoj paleti uklapaju sa vegetacijom.

Planirano je da se objekat škole u nekom trenutku proširi. Proširenje bi obuhvatilo zapadni deo objekta i protezalo bi se u celoj visini objekta.

Centar je koncipiran tako da kompoziciju objekata različitih volumena i namena povezuje ista materijalizacija. Njihova različitost u volumetrijskom i fukcionalnom smislu je osnova njihove jednakosti gde materijalizacija, kao osnovni fatkor neke građevine, prožima sve.

Elementi kompozicije su postavljeni jedan nasuprot drugog sa ciljem da ostanu ’pročitani’ kao fragmenti, a pritom da, u isto vreme, ostvaruju homogenost.

Osim toga, otvorene površine edukativnog centra povezuju slobodno grupisane jedinice kao neka vrsta vezivnog tkiva koje povezuje kako volumene tako i različite funkcije

Kako bi se ostvarilo isplativo energetsko balansiranje između potrebne energije i energije proizvedene u centru, na svim krovnim ravnima su predviđeni solarni paneli za proizvodnju električne energije i solarni kolektori za pripremu sanitarne tople vode. Predviđeno je i geotermalno grejanje preko toplotne pumpe zemlja-voda i sistem podnog grejanja.