Koncept hotela Calandra Lark je rađen za jednu od najlepših regija u Francuskoj, Provansu.

Provansa se nalazi na jugu zemlje i karakteriše je jedna od najlepših priroda na svetu. Prošarana je brežuljcima i otvorena ka uticajima Sredozemnog mora.

Inspiraciju smo našli u romanističkoj arhitekturi manastira Abbey-de-Senanque (Nottre Dame) koji se nalazi u ovoj regiji.

Konceptualna strategija projekta bila je da se osnovni gabarit maksimalno izduži kako bi što veći broj gostiju hotela dobio odličan pogled ka okolnom pejzažu.

Gabarit hotela sa svojom naglašenom dužinom, poput Nottre Dame-a, stabilno leži na tlu.

Osnovna ideja je da se objekat iskaže jasnom geometrijom, koja se kaskadno spušta prateći teren.

Ovu izduženu formu na jednoj četvrtini širine vertikalno preseca takozvana kula, koja se izdiže iz osnovnog gabarita. Ova dva elementa (osnovni gabarit objekta i kula), iako strukturalno nezavisni, zadržavaju prisan geometrijski odnos čineći tako jednu celinu.

Ritam romaničkih kontrafora (podupirača) zamenjen je kolonadom drvenih stubova postavljenih na nejednakim rastojanjima na zajedničkoj terasi. Na fasadi je zadržan ritam malih otvora.

Jedna od osnovnih strukturalnih odlika objekta bila je da se dnevni prostori apartmana i zajednički prostori usmere ka jugu, uzimajući u obzir sunčevu svetlost i karakter pristupne ulice.

Najniža, suterenska etaža nalazi se ukopana sa tri strane. Ispred slobodne fasade nalazi se zajednička terasa na koju se zatim nastavlja polje lavande. Smatralo se najprirodnijim rešenjem da se garaža nađe u suterenu. Do garaže se sa bočne strane objekta dolazi pomoću kolske rampe.

U suterenu su pozicionirani sadržaji kojima nije potrebna direktna sunčeva svetlost kao što su spa-centar, teretana, tehničke i servisne prostorije.

Glavni ulaz u objekat je lociran u nivou prizemlja, sa gornje strane objekta. Ispred ulaza se nalazi proširenje puta u vidu omanjeg platoa.

Ovaj plato se uvlači u gabarit objekta, “potiskujući” tako ulaz ka unutrašnjosti objekta. Ulaz na taj način postaje natkriven i delimično sakriven.

Prizemlje sa apartmanima ima naizmenično postavljene francuske balkone i kibicfenstere savremenijeg dizajna koji omogućavaju gostima da bolje sagledaju živopisni krajolik.

Terasa na prvoj etaži služi za okupljanje gostiju odnosno za društvene aktivnosti u eksterijeru.

Da bi se ovaj otvoreni prostor mogao koristiti kao produžetak unutrašnjeg prostora, dizajnirna je konstrukcija od drveta sa razapetim pomičnim tekstilnim površinama koje pružaju hlad tokom leta.

Restoran i bar na istoj etaži pružaju impresivan ugođaj gostima u toku večernjih časova. U kuli su pored apartmana smešteni i administracija i uprava hotela. Sve je podređeno uživanju gostiju.

Objekat nastoji da koristi jedan arhitektonski ton, pa je stoga u materijalizaciji za oblaganje gotovo kompletne fasade korišćena opeka boje zemlje, gruba i rustična.

Drvena stolarija se uklapa u ton opeke kao i sistem drvenih greda i stubova. Na kuli se ističe sistem greda i stubava koji se nalaze izvan ravni fasade i tako se dodatno naglašava raster. Stubovi-pilastri formiraju polja sa horizontalnim trakama prozora.

Na ravnom krovu su postavljeni solarni paneli i kolektori. Ideja je bila da se maksimalno iskoristi sunčeva energija u regiji sa oko 300 sunčaniih dana godišnje.